BeAuty Lies In diversity
Έγινε ενημέρωση: 20 Ιαν 2021
Κάπου εδώ ήρθε η ώρα για κάτι πολύ ουσιαστικό που θέλαμε να αποτυπωθεί και να ακουστεί, μιας και συνήθως εμείς οι άνθρωποι του δυτικού κόσμου, όταν επιλέγουμε να ταξιδέψουμε σ’ αυτές τις χώρες, προσπαθούμε να πάρουμε τις καλύτερες εικόνες μαζί μας, αδιαφορώντας κάπως συνειδητά για τον πόνο που μπορεί να είδαμε στα μάτια των ντόπιων.
Μετά απ’ αυτό το ταξίδι τολμώ να πω ότι και οι δυο μας γυρίσαμε διαφορετικές μιας και ήταν η πρώτη μας φορά σε ένα μέρος που απ’την μια πλευρά αποτελεί επίγειο παράδεισο, από την άλλη όμως δεν παύει να ανήκει στα τριτοκοσμικά κράτη.
Ως στόχο μας γενικά έχουμε θέσει στα ταξίδια μας να γνωρίζουμε ντόπιους, να μιλάμε μαζί τους και να γνωρίζουμε τη εκάστοτε χώρα μέσα από τα μάτια τους και όχι ως τουρίστριες.
Ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το Μπαλί, είναι το ότι οι άνθρωποι ζουν με τα απολύτως απαραίτητα. Κάτι αξιοθαύμαστο όμως αποτελεί το πόσο ευγνώμονες και τυχεροί νιώθουν που ο Θεός τους τα παρέχει όλα αυτά. Κάπου εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι το Μπαλί είναι γνωστό ως η χώρα των χιλίων θεών ( The Land of Thousand Gods), κάτι το οποίο αποτελεί πραγματικότητα και μπορούν να το επιβεβαιώσουν όσοι το έχουν επισκεφτεί.
Ο πληθυσμός αποτελείται από Ινδουιστές, ως επί το πλείστον και αυτό αποτελεί με τη σειρά του την εξαίρεση μιας και είναι το μοναδικό από τα υπόλοιπα σχεδόν 17.000 νησιά της Ινδονησίας. Σε όλα τα υπόλοιπα νησιά, επικρατούσα θρησκεία είναι η ισλαμική. Υπάρχουν όμως φυσικά σχεδόν 2 εκατομμύρια μουσουλμάνοι όπως επίσης και περίπου 200.000 χριστιανοί, βουδιστές και άθεοι.
Παρά όμως την πολυπολιτισμικότητα που το χαρακτηρίζει, οι άνθρωποι στο Μπαλί ζουν ειρηνικά μεταξύ τους στηρίζοντας ο ένας τον άλλον.
Το δεύτερο μεγάλο ζήτημα στο οποίο θα θέλαμε να αναφερθούμε αφορά την περίοδο που επιλέξαμε να επισκεφτούμε το Μπαλί.
Τον Αύγουστο του 2018 (ένα μήνα πριν ταξιδέψουμε εμείς), έγιναν σεισμοί στα νησιά Bali και Lombok και υπήρξε σαφώς και μεγάλος κίνδυνος για τσουνάμι.
Εμείς παρόλα αυτά ταξιδέψαμε, αν και δεν είναι κάτι το οποίο περηφανευόμαστε, ούτε σαφώς το προτείνουμε. Οι εικόνες που είδαμε στα νησιά Gili και Lombok ήταν για μας πρωτόγνωρες μιας και είδαμε σπίτια, σχολεία, μαγαζιά και ξενοδοχεία γκρεμισμένα και ανθρώπους να προσπαθούν να ξαναφτιάξουν τις περιουσίες τους ως επί το πλείστον με τα χέρια τους, μιας και για παράδειγμα στα νησιά Gili δεν υπήρχαν οχήματα για να μεταφερθούν τα νέα υλικά αλλά και για να απομακρυνθούν πιο εύκολα και γρήγορα τα μπάζα. Αυτές οι εικόνες ήταν πολύ έντονες και χαιρόμαστε που μπορέσαμε έστω και για λίγες μέρες να τους βοηθήσουμε.
Κλείνοντας θα θέλαμε να αναφέρουμε ότι σ’αυτό το ταξίδι γνωρίσαμε ένα ζευγάρι μουσουλμάνων οι οποίοι αποτελούν ίσως τους καλύτερους ανθρώπους που έχουμε γνωρίσει.
Ανθρώπους που μας βοήθησαν να γνωρίσουμε το Bali ως ντόπιες και όχι ως τουρίστριες όποτε θα κλείσουμε το άρθρο μας με μια δίκη τους φράση την οποία την ενστερνιζόμαστε και εμείς:
«Δεν έχει σημασία αν είμαστε μουσουλμάνοι, σκουρόχρωμοι ή φτωχοί. Σ’αυτόν τον κόσμο είμαστε όλοι ίδιοι και οφείλουμε να σεβόμαστε και να αγαπάμε τη διαφορετικότητα του άλλου. Ένας θεός υπάρχει με διαφορετικά ονόματα.».
Κι εμείς σας αγαπάμε Ansory και Saruny και σας ευχαριστούμε για όλα, μα ιδιαίτερα που μας υπενθυμίσατε για άλλη μια φορά πως κάθε ταξίδι είναι και ένα μάθημα ζωής.
Until next time..
-Eleni Alejsia Katseli
